pożegnanie listopada

Najchmurniejszy. A jednak światło w mroku. Czarne drzewa opryskane złotymi liśćmi, pod niskim ciężkim niebem. Tak wyostrzone, że nierzeczywiste. Nie jest, a dotykasz; jest, a to już co innego. Oto garść skojarzeń z chwil, gdzie właśnie "tu" mieszało się z "nie-tu". Gdy sami i niesami. I czuje się "jest", a do "bycia bardziej" się tęskni. Górnolotnie brzmi. Trudno. Ech...
Kilka fotografii podążających też tropem złotego, mrocznojesiennego baroku. Jest w późnolistopadowej aurze coś z wnętrza barokowego kościoła. Coś też z owej bliskości przemieszanej z nierzeczywistością.
Strasbourg

Neapol

Mediolan

Piotrkowice

Kraków

Kraków

Warszawa

Kraków

Wilno



A wczoraj pierwsza niedziela Adwentu.

A dziś - koncert Jaroussky'ego!
Barok na miejscu.

las - katedra

Każde w drugim się zawiera. Las jak katedra, katedra jak las.